Van Banff naar Jasper National Park

Parker Ridge wandeling en de Tangle Falls

Vannacht is de temperatuur gedaald tot 1 graad en deze morgen, toen we rond 8:30 op stonden, hebben we goed moeten stoken om het warm te krijgen in de camper. We hadden daarvoor gelijktijdig de LPG verwarming aangezet en nog eens de motor laten draaien om warme lucht vanuit het bestuurdersgedeelte het woongedeelte in te blazen. Na een half uurtje heb je dan alle metaal binnen tot een aangename 18 graden opgewarmd.
Na het onbijt en een douche in de kleine douche-cabine van de camper zijn we nog eens richting Icefield Centre gereden, wat nu wel open was, om te informeren naar de gletsjer-wandeling, die we morgen willen gaan doen.
We hadden daar gisteren gezien dat ze ook internet hadden, maar helaas waren die PC's zo beveiligd, dat je enkel internet en email kon gebruiken, maar geen USB memory-stick of geheugenkaartje. En laat ik de verslagen nu net op een USB-stick bij houden zeker. We hebben dus wel jullie reacties kunnen lezen, maar nog geen nieuwe verslagen en foto's kunnen plaatsen. De internetverbinding liep er via satelliet, omdat je hier in de Rockies geen kabels hebt liggen. GSM-masten kom je hier ook niet tegen, dus ontvangst op je GSM heb je al helemaal niet. Zelfs radio zenders zijn hier moeilijk en meestal helemaal niet te ontvangen. In Banff ontvingen we nog het radiostation van Banff en Calgary, maar hier midden in de Rockies ontvangen we geen enkele radiozender. Muziek maken we met de mini-laptop, waarop ik een paar kilo MP3 muziekbestanden gezet heb en met CD's voor in de radio/CD speler van de camper.
Met onze verrekijker zagen we groepjes wandelen op de gletsjer en ook een 3-tal reusachtige ice-explorer-"bussen" die om het kwartier een lading toeristen over het gletsjer-ijs transporteren.
Daarna zijn we een 10km terug naar het zuiden gereden naar Parker Ridge, waar we een stevige wandeling van in totaal 6km wilden doen tot aan de top van deze bergrug op 2300m.
De wandeling begon vanaf de parkeerplaats langs de Icefields Parkway op 2000m hoogte en ging al zigzaggend steil tegen de helling omhoog. Onderweg enkele modderige stukken, waar je moest uitkijken dat je niet uitgleed, want het profiel van je wandelschoenen zit snel vol modder en dan heb je weinig grip over. Een toerist die de berg af kwam viel net toen ze ons passeerde. Gelukkig zonder veel brokken en alleen een paar schrammen en blauwe plekken. Na een uurtje klimmen kwamen we aan op de top van de bergrug, waar je een fantastisch uitzicht had op een stuk van de Columbia Icefield. Er waaide een felle en ijskoude wind over de Columbia Icefield, die dwars door je heen ging. Het was de hele tijd al bewolkt geweest, maar wel droog gebleven. We hadden ons goed warm gekleed, want we hadden gisteren bij de gletsjer al gemerkt hoe koud ijs kan zijn.
Boven op de top hebben we (of zeg maar ik) weer veel te veel foto's gemaakt, omdat je overal rondom je geweldige uitzichten had over de bergen, gletsjers, de Icefields Parkway beneden, rivieren, kloven, gletsjer moraines. Het was er ijskoud, maar prachtig mooi. Gelukkig konden we even schuilen achter een muurtje van op mekaar gestapelde stenen die de toeristen waarschijnlijk zelf gemaakt hadden als windscherm om even terug op te warmen.
Bij terugkomst hebben we wat uitgerust in de camper, want het was toch weer een stevige wandeling.
Daarna zijn we terug noordwaarts gereden om de landschappen langs de Icefields Parkway te bewonderen langs de vallei van de Sunwapta River.
Ondertussen scheen de zon weer, maar de temperatuur bleef aan de frisse kant.
Zo passeerden we de Snow Dome met de Dome gletsjer. Dit is een berg van 3480m waarvan de top geheel door sneeuw bedekt is en zo overgaat in de Dome gletsjer. Ietsje verder had je de even hoge Mount Kitchener, ter hoogte waarvan de Sunwapta Canyon begon met verschillende watervallen die onder uit de voet van een berg leken te komen. Maar die berg was in feite een berg met daarop een met puin bedekte gletsjer. Het smeltwater van die gletsjer komt van onder het puin naar buiten gedreven en vormt zo watervallen die uit het niets lijken te komen.
Nog verder noordelijk kwamen we bij Jonas Creek en de Jonas Creek Rockslide. Hier had je een enorme hoeveelheid rotsblokken langs de weg en aan de overkant van de weg liggen, die afkomstig waren van een steenlawine. Opvallend was dat al die rotsfragmenten erg groot waren en bijna allemaal dezelfde grootte hadden. De hele helling lag vol met deze enorme rotsblokken tot onder in de vallei.
Daarna zijn we omgekeerd, omdat we terug op de Wilcox Creek camping overnachten, en terug zuidwaarts gereden.
We zijn dan gestopt aan de Tangle Falls, die we bij de heenweg hadden overgeslagen omdat ze er aan't werk waren. Maar nu was het na 18:00 en waren de werken gestopt. Dit is een waterval die in verschillende etappes naar onder komt. Het fijne was dat je omhoog kon klauteren langs de helling en iedere etappe van de waterval van dichtbij kon bekijken. Het is geen bijzonder hoge of brede waterval, maar watervallen blijven toch altijd fascinerend om naar te kijken. Andere gekken laten ze naar een haard- of kampvuurtje kijken om ze rustig te krijgen. Ons hoeven ze maar naar water dat drijft te laten kijken. :-)
Na een uurtje bij de Tangle Falls te hebben rondgehangen, zijn we doorgereden naar de camping om daar wat te eten. Op de camping konden we ook het vuil water en rioolwater dumpen en de vers-water-tank bijvullen. Dat hebben we nog snel gedaan voor het donker werd, zodat we morgen recht naar de gletsjer kunnen rijden voor de gletsjerwandeling, die om 11:00 begint en 3 uren duurt.
Het dumpen van het rioolwater is wat problematisch, omdat de grote drainage-slang die je op de afvoer moet aankoppelen lekt. Na zo'n dump stinken je voeten dan niet meer naar de zweet, maar naar de z**k, omdat ik de slang moet vasthouden zodat ze niet los schiet.
Maar Mieke zegt dat ze evengoed van me houdt, ongeacht naar wat m'n voeten ruiken. Dus da's weer eens chance hebben.
Na zonsondergang maakte de temperatuur vandaag geen vrije val, zoals gisteren, zodat we de verwarming deze keer niet moesten aan zetten.
Morgen zou het terug een warme dag worden met temperaturen rond de 26 graden. Op de gletsjer zullen we daar echter weinig van voelen, maar daarna trekken we verder noordwaarts richting Jasper.